De volgende tekst is uitgesproken door Pieter Swildens, voormalig Directeur bij de Belastingdienst, bij de uitvaart van Marius. De tekst typeert Marius heel mooi. Met dank aan Pieter.
"De Belastingdienst van het begin van de 70-er jaren vertoonde alle trekken van de gevestigde orde, een grote, logge overheidsorganisatie, opgebouwd volgens de principes van scheiding van de afzonderlijke belastingmiddelen en scheiding van de functies heffing, invordering en controle. Het Centraalbelastinggebouw aan de Wibautstraat lag midden in de republiek Amsterdam. Een ideale plek voor aankomende hoofdambtenaren om de maatschappijkritische opvattingen uit de studietijd in de praktijk te brengen. De daarbij horende, vaak felle discussies tussen jong en oud beleefden hun hoogtepunt in de toen nog bestaande kantine voor hoofdambtenaren waar je nog ouderwets werd bediend.
Marius was toen technisch hoofdinspecteur vennootschapsbelasting, de gedroomde functie voor een fiscalist in overheidsdienst. Termen als avant la lettre, zijn tijd ver vooruit, typeren hem, evenals smaakmaker en rolmodel. Een man met het vrije woord hoog in het vaandel; na de gebeurtenissen van gisteren realiseer je je eens te meer het grote belang daarvan. Met een brede opvatting van vakmanschap, juridisch, bedrijfseconomisch, en altijd gerelateerd aan de maatschappelijke context. Een man van de praktijk, maar ook van de wetenschap, zeker in die tijd een zeldzame combinatie.
Marius beleefde plezier aan zijn jongere collega’s en zij aan hem. Altijd bereid het gesprek aan te gaan, kennis te delen, te toetsen, toegankelijk, creatief, vitaal en ook nog matineus. Voor slapen had hij weinig tijd nodig, zei hij altijd. Een ideale collega die velen van ons heeft geïnspireerd.
Als topambtenaar, hoofd van de inspectie vennootschapbelasting en daarna directeur van ‘s Rijksbelastingen in Noord-Holland, heeft hij zijn liefde voor het vak, zijn vakmanschap, gecombineerd met beleidsmatig denken over ontwikkeling van mens en organisatie. Hij stond aan de wieg van een doelgroepgerichte, integrale klantbehandeling waarbij de belastingplichtige te maken kreeg met één Belastingdienst, met één loket.
Als voorzitter van de werkgroep vennootschapbelasting 2000 kon hij zijn visionaire denken de vrije loop laten. Daarvoor kreeg hij ook in eigen kring niet altijd de handen op elkaar. De inrichting van de directie Grote Ondernemingen komt direct voort uit het gedachtengoed van de werkgroep vennootschap 2000 onder leiding van Marius. Daarmee heeft hij een onuitwisbare bijdrage geleverd aan een van de meest ingrijpende ontwikkelingen van de Belastingdienst.
De rode draad in het denken van Marius bestond uit het verbinden van organisatieonderdelen en het samenwerken van de verschillende specialisten met als doel integrale klantbehandeling.
Marius was tot op het laatste moment betrokken bij de publieke zaak. Een overheidsdienaar van het zuiverste soort die geen moment lonkte naar een positie “aan de andere kant”. Met een brede belangstelling voor alle aspecten van de samenleving gekoppeld aan een duidelijke mening en altijd oplossingsgericht. Zijn A4-tjes over de meest uiteenlopende onderwerpen -hij noemde ze zelf fabels- geven blijk van zijn breedte en zijn diepte. Nog geen jaar geleden vroeg hij zich af hoe hij het kabinet Rutte kon adviseren over een totale herziening van het belastingstelsel. In zijn ogen was dat de enige manier om een eind te maken aan de wirwar van regels die een evenwichtige belastingheffing in de weg staan.
Marius was zijn tijd ver vooruit. Hij realiseerde zich dat destijds wanneer hij na een directeursvergadering verzuchtte: “Ze hebben weer niet naar mij geluisterd.” De mogelijkheid om fundamenteel bij te dragen aan de ontwikkeling van de Belastingdienst heeft hij dan ook met beide handen aangegrepen. Zijn ideeën over vakmanschap, verbinden en samenwerken blijken nog steeds kritische succesfactoren voor profit en non-profit-organisaties.
Marius, je was een man met statuur, wars van status, een inspirerend voorbeeld voor ons allen. Wij missen je!
En Nan, wij oud-directeuren rekenen op jouw aanwezigheid bij ons jaarlijkse uitje in april, waar jullie samen nooit ontbraken. Graag ben ik dan weer je chauffeur."
Pieter Swildens, 8 januari 2015